Loading...
Χωριάτικα βρωμόλογα (1986)
Καλόγερος θα να γενώ
να σώσω την ψυχή μου
μα δε μ' αφήνει ο διάολος
πούχω μες στο βρακί μου
[ΕΞΑΝΤΛΗΜΕΝΟ]
Το μικρό αυτό Γλωσσάρι είναι εφτανησιώτικο και έχει δύο πηγές: το «Λεξικόν ιστορικόν και λαογραφικόν της Ζακύνθου» του Λεωνίδα Χ. Ζώη, και τα ορεινά χωριά της βόρειας Κέρκυρας, όπου έζησα μέχρι το 1958. Σχεδόν όλες οι λέξεις που καταγράφτηκαν και κυρίως οι παροιμίες δεν ακούγονται πλέον, ενώ έχουν σβήσει τελείων μαζί με τα νανουρίσματα, και τα «άσεμνα» ταχταρίσματα. Οι μαμάδες δεν λένε στα παιδιά τους κώλος, μουνί, σκατά αλλά ποπός, πουλί, κακά, και τις πιάνει υστερία όταν τολμήσει καμιά γιαγιά να ταχταρίσει το μικρό τραγουδώντας: «Όποιος έκλασε να πιεί,/να την πορδοκαταπιεί/να τη βάλει στο βαρέλι/να την πιεί το καλοκαίρι/κι άλλη μία στη μπουρέλα/να την πιεί την άλλη μέρα». (Φίλιππος Βλάχος, από το σημείωμα του βιβλίου)
Διορθώσεις: Γεωργία Παπαγεωργίου
Σχεδιασμός έκδοσης: Φίλιππος Βλάχος
Έκδοση: α' / 1985
Σελίδες: 56
Διαστάσεις: 12 x 17
Διορθώσεις: Γεωργία Παπαγεωργίου
Σχεδιασμός έκδοσης: Φίλιππος Βλάχος
Έκδοση: α' / 1985
Σελίδες: 56
Διαστάσεις: 12 x 17
Loading...
Loading...