[...] Για να ξεχωρίσουμε επομένως τη νέα ιστορία του Μάρκαρη, θα πρέπει να στραφούμε στο ιδεολογικό πλαίσιο πίσω από την πλοκή. Μέσα από τη στροφή του Ζήση σε άλλον ορίζοντα, πιο προσγειωμένο, αν και λιγότερο ιδεολογικά στιβαρό, αναγνωρίζουμε ένα από τα βασικότερα θέματα σύγχρονου προβληματισμού. Ποιο είναι το μέλλον της αριστεράς αλλά και ποιο το στήριγμα όσων νιώθουν να καταρρέει το πολιτικό τουλάχιστον πλαίσιο της θεσμοθετημένης μορφής της, αφήνοντας μετέωρο τον ιδεολογικό τους κόσμο; Πώς να καταργηθεί, κάτω από νέες συνθήκες ζωής, η συνειδητή πίστη στα οργανωμένα άνωθεν σχήματα που καθορίζουν την πολιτική πράξη και τη συμμετοχή στα δρώμενα; [...]
(Διαβάστε ολόκληρη την κριτική εδώ)