Η τέχνη γενικότερα στην εποχή μας μοιάζει να βρίσκεται σε αδιέξοδο. Οι στιγμές αυτές συμπίπτουν συνήθως και με ανάλογα κοινωνικά φαινόμενα, φαυλότητα πολιτική, ασημαντολογία, κακόβουλη κριτική. Μέσα σε τέτοιες ακριβώς συνθήκες είναι που παρουσιάζονται ορισμένοι άνθρωποι με θέληση να συντηρήσουν τη ζωή και να χύσουν καινούργιο αίμα στον ετοιμοθάνατο οργανισμό.
Τέτοιοι άνθρωποι είναι ο Φοίβος Βλάχος, η Χριστίνα Χαραλαμποπούλου και ο Σπύρος Παπαϊωάννου από το βιβλιοπωλείο «Ο Μωβ Σκίουρος». Άνθρωποι προικισμένοι με ιδιαίτερη ευαισθησία, με ειδική ικανότητα να συλλαμβάνουν και να αποτυπώνουν σε ανάλογες μορφές το διαφορετικό νόημα που πάει να πάρει η ομορφιά στην εποχή μας. Έχουν το ρίγος το διάχυτο που ακτινοβολεί πρώτα στα δικά τους μάτια. Άνθρωποι αναγκασμένοι σχεδόν να βαδίζουν μέσα στο άγνωστο. [...]
Δημοσίευση του Ανδρέα Μαντά στην ΕΦΣΥΝ στις 31 Ιανουαρίου του 2020 (έντυπη έκδοση).
(Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ)